Alazeytin – Bodrum | Doğanın İçinden Bir An

 ✍️ Alazeytin – Bodrum | Doğanın İçinden Bir An

Bodrum’dan Alazeytin’e araçla geçtiğimiz kısa yol, beklediğimden daha fazla his bıraktı geride. Yol kenarında uzanan taş duvarlar, çam ağaçlarının kokusu ve gün batımına yaklaşan gökyüzünün ışığı… Hepsi hem tanıdık hem de özel bir anlam taşıyordu.

Araba durduğunda sessizlik çok belirgindi. Gökyüzü, turuncu ve mavi tonların arasında yumuşak bir geçiş yaparken her yer sakin görünüyordu. Fotoğraflara yansıyan manzara tam olarak o anın duygusu: hafif esen rüzgâr, uzaktan gelen kuş sesleri, ağaçların siluetleri ve çimenlerin üzerindeki küçük ayrıntılar.

Yerde ansızın beliren tek bir papatya bile dikkatimi çekti — küçük ama güçlü duran bir hayat izi gibi. Ağaçların dalları göğe uzanırken, sanki her biri kendi hikâyesini anlatıyordu.

Çamların arasında fark edilen kozalaklar, rüzgârın yönünü belli eden ince dallar ve tepede kaybolan ışık… Tüm detaylar fotoğraflarda saklı duruyor şimdi.

Taşlarla örülmüş eski bir yapıyla karşılaşmak ise bu yolculuğun en sürpriz kısmıydı. Kimin zamanında, nasıl bir amaçla yapıldığı bilinmez; ama duvarların sessizliği bile insana dokunuyor.

Ve tabii ki Gölge ile Bomonti. Onların orada olması, fotoğraflara ayrı bir enerji katıyor. Yoldan bize doğru koştukları kareler hem doğanın hem hareketin canlılığını taşıyor. Onlarla her yerde olmak başka bir güven hissi demek zaten.

Bu kareler, Alazeytin’in sadece bir konum değil; doğanın içinde kısa da olsa bir duraklama olduğunu hatırlatıyor. Bazen uzun yolculuklara gerek yok. Araba 20 dakika gitsin, doğa 2 dakika konuşsun — yetiyor. ☀️🌿

Sevgiyle

Nihals~~